برخی افراد ممکن است از واژه های “رئیس” و “رهبر” به جای یکدیگر استفاده کنند ، اما این کاملاً دقیق نیست. حقیقت این است که برخی از روسا به سادگی یک رئیس هستند. آنها در بخش مدیریت هرم شرکتی به موقعیتی دست یافته اند. آنها یک دفتر خوب و یک پارکینگ اختصاصی دارند. آنها تصمیماتی می گیرند که بر جهت شرکت تأثیر می گذارد و اغلب نحوه خرج کردن پول را کنترل می کنند. با این حال ، این ویژگی‌ها به تنهایی آنها را رهبر نمی کند.
تفاوت بین رئیس و رهبر هیچ ربطی به عنوان یا موقعیت شما ندارد. بسیاری از رئیس‌ها رهبر نیستند و بسیاری از رهبران این کار را بدون عنوان اختیار انجام می دهند.
یک رئیس کارکنان خود را مدیریت می کند ، در حالی که یک رهبر آنها را به نوآوری ، تفکر خلاق و تلاش برای رسیدن به کمال ترغیب می کند. هر تیمی یک رئیس دارد، اما آنچه مردم نیاز دارند یک رهبر است که به آنها در دستیابی به هدف کمک می کند. نمی دانید چگونه می توان تفاوت این دو را تشخیص داد؟ در اینجا برخی نکات کلیدی وجود دارد که رئیس‌ها را از رهبران متمایز می کند.
برعکس ، تفاوت های بزرگی بین رئیس‌ها و رهبران وجود دارد.
با آموختن تفاوت های کلیدی یک رئیس با یک رهبر و به کار بستن آنها در شغل ، روسا می توانند به نوعی از رهبران تبدیل شوند که استعدادهای برتر را جذب و حفظ می کنند و در عین حال رشد کارکنان را افزایش داده و نتیجه نهایی شرکت را افزایش می دهند.
اگر در فکر این هستید که چگونه یک رئیس و رهبر خوب باشید ، یک خبر خوب وجود دارد – شما می توانید هر دو باشید! اگر بر مهارت های رهبری خود تمرکز کنید ، به نتایج کسب و کار مورد نظر “رئیس” خود نیز خواهید رسید.
رهبران رهبری می‌کنند ، رئیس‌ها تحت فشار می‌گذارند
رهبران به کارکنان خود انگیزه می دهند ، و این امر به آنها انگیزه می دهد تا از رهبر خود الگو بگیرند. مدیران به جای هدایت کارکنان ، آنها را تحت فشار قرار می دهند. این نوع روسا هرگز تصمیم نمی گیرند ، که باعث می شود کارکنان بدون راهنمایی و انتظارات کار کنند در حالی که رئیس آنها در پشت دیوار عدم فعالیت پنهان شده است.
رهبران گوش می دهند ، سپس صحبت می کنند
رهبران خوب وقت خود را صرف گوش دادن به حرف های کارکنان خود می کنند تا اینکه آنها را توبیخ کند. آنها ارزش جستجو و گنجاندن نظرات دیگران را در فرایند تصمیم گیری درک می کنند.
روسا تمایل دارند بر مکالمات مسلط باشند. آنها انتظار دارند که کارکنان به دستورات خود گوش دهند و دستورات را با کمی راهنمایی یا بدون راهنمایی اجرا کنند.
رهبران برابری را ارائه می دهند
دنیای تجارت مدرسه ابتدایی نیست – اگرچه ایده “حیوان خانگی معلم” به همان اندازه که در کلاس جذاب نیست در دفتر کار نیز همانطور است. بعضی اوقات روسا می توانند یک یا دو کارمند مورد علاقه خود را انتخاب کنند، که می تواند منجر به رفتار ناعادلانه شود، مانند اختصاص زمان بیشتر به برخی از کارکنان نسبت به دیگران، دادن مزایای بیشتر به آنها و ایجاد یک حلقه داخلی. این طرفداری معمولاً با سایر کارکنان خوب نیست و اغلب باعث کاهش بهره وری و روحیه تیم می شود.
رهبران خوب با همه یکسان رفتار می کنند و به ایده های یک نفر به اندازه دیگران در تیم اهمیت می دهند. رهبران قوی اجازه نمی دهند ترجیحات شخصی مانع ایجاد یک محیط پویا شود.
رهبران آستین های خود را بالا می زنند
هنگامی که یک شرکت پروژه بزرگی را راه اندازی می کند، رهبران واقعی با تیم های خود “در سنگر” قرار می گیرند. رهبران ابتکار عمل را در دست می گیرند ، در حالی که روسا تمایل دارند کنار بیایند و دیگران را در حال انجام کار “نظارت” کنند.
دیدن اینکه یک رهبر به اندازه یک پروژه روی پروژه سرمایه گذاری کرده است می تواند دیگران را تشویق کند تا بهترین کار خود را انجام دهند. روسا دوست دارند در حاشیه بنشینند و فقط برای دستور دادن تعامل داشته باشند. این شیوه مدیریت به انگیزه ، همکاری و خلاقیت تیم آسیب می رساند.
رهبران نیازی به ترس ندارند
این ضرب المثل قدیمی که می گوید شخص ترجیح می دهد بترسد تا مورد احترام باشد ، در دفتر مدرن کار نخواهد کرد (اگر واقعاً چنین می شد). رهبران می دانند که رعب و وحشت و تلاش برای کنترل کارکنان با ترس در هیچ شرایطی کار نخواهد کرد. ترس منجر به شک ، روحیه ضعیف و از دست دادن بهره وری می شود. رهبران باهوش با اعتماد ، اشتیاق و همدلی الهام می بخشند و برای تصمیم گیری خود به کارکنان خود اعتماد نشان می دهند.
رهبران زمان را سرمایه گذاری می کنند
برخی از روسا – به ویژه کسانی که مورد علاقه خود را انتخاب کرده اند – تمایل دارند اکثر کارمندان خود را نادیده بگیرند. این می تواند به کارگران دیگر این حس را بدهد که با آینده ای نامشخص در حال حرکت هستند. رهبران نادیده نمی گیرند. آنها زمان و تلاش خود را برای توسعه کارکنان در حرفه خود ، آموزش مهارت های جدید به آنها و کمک به پیشرفت در مشاغل خود اختصاص می دهند.
ما در مقاله بعدی خود مسیری را برای رهبری بهتر به شما نشان خواهیم داد.
